Ita relinquet duas, de quibus etiam atque etiam consideret.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Nam et complectitur verbis, quod vult, et dicit plane, quod intellegam; Atqui reperies, inquit, in hoc quidem pertinacem; Duo Reges: constructio interrete. Non quam nostram quidem, inquit Pomponius iocans; Nam ante Aristippus, et ille melius. Quod iam a me expectare noli. Quid igitur, inquit, eos responsuros putas?

Quid adiuvas?
Dolere malum est: in crucem qui agitur, beatus esse non potest.
Easdemne res?
At quicum ioca seria, ut dicitur, quicum arcana, quicum occulta omnia?
Ille incendat?
Mihi, inquam, qui te id ipsum rogavi?
Perge porro;
Huius ego nunc auctoritatem sequens idem faciam.
Quonam modo?
Sed non sunt in eo genere tantae commoditates corporis tamque productae temporibus tamque multae.

Vide, quantum, inquam, fallare, Torquate. Nam diligi et carum esse iucundum est propterea, quia tutiorem vitam et voluptatem pleniorem efficit. Dic in quovis conventu te omnia facere, ne doleas. Universa enim illorum ratione cum tota vestra confligendum puto. Non est ista, inquam, Piso, magna dissensio. Quae quo sunt excelsiores, eo dant clariora indicia naturae. Eam si varietatem diceres, intellegerem, ut etiam non dicente te intellego;

In his igitur partibus duabus nihil erat, quod Zeno commutare gestiret.

De ingenio eius in his disputationibus, non de moribus quaeritur. Illum mallem levares, quo optimum atque humanissimum virum, Cn. Tum ille: Ain tandem? Ex quo intellegitur officium medium quiddam esse, quod neque in bonis ponatur neque in contrariis. Atque ab isto capite fluere necesse est omnem rationem bonorum et malorum. De hominibus dici non necesse est. 

Sed quoniam et advesperascit et mihi ad villam revertendum
est, nunc quidem hactenus;

Sin laboramus, quis est, qui alienae modum statuat
industriae?
Sed si duo honesta proposita sint, alterum cum valitudine, alterum cum morbo, non esse dubium, ad utrum eorum natura nos ipsa deductura sit.
  1. Quo invento omnis ab eo quasi capite de summo bono et malo disputatio ducitur.
  2. Stulti autem malorum memoria torquentur, sapientes bona praeterita grata recordatione renovata delectant.
  3. Si enim ad populum me vocas, eum.
  4. Eorum enim omnium multa praetermittentium, dum eligant aliquid, quod sequantur, quasi curta sententia;